杵

chǔ

1. тоқпақ, келдек, келсап, түйгіш

杵子 — түйгіш (дауал түйгіш)

2. түрту, шұқу, нұқу, көсеу, тығу, сұғу

用手指头杵他一下 — оны саусағымен тұқып қалды